[ad_1]
Nevzat Bahtiyar’ın ifadesindeki çelişkiler bir kara komedi senaryosu gibi; ne yazık ki bu sahnede gülmemiz imkânsız. İsmail Saymaz’ın kaleminden dökülen gerçeklere baktığımızda, bir kez daha anlamaya çalışıyoruz: Nasıl oluyor da böylesine aşikâr çelişkiler halının altına süpürülüyor? Adaletin terazisi, üç maymunu oynarken kaybolan bir başka vakayı daha mı gözden kaçırıyor?

Nevzat Bahtiyar, adının hakkını verircesine bahtiyar bir şekilde, her yeni ifadesinde başka bir dünyadan bahsediyor. Bu, kimilerine göre çeşitlilik içeriyor olabilir ama malum evrende adaletin turnusol kâğıdını sarıya boyamak pek de mümkün değil. Gönül ister ki, bu çeşitlilik dilekleri noktasında dursun, ama adaletin maşaları öyle iştahlı ki, biz sadece arada bir dile getirdiğimiz kelimelerde kıvılcım bulabiliyoruz.

Burada asıl sorulması gereken soru şu: Bu ifadeler arasında mekik dokurken, bazıları acaba hangi gözlüklerle bakıyor? Liyakati her zaman yerli yerinde arayan gözlerin bir anda miyoplaşması, tam anlamıyla bir paradoksa dönüşüyor. Yıllardır hayalini kurduğumuz liyakatli sistemin inşası, ne yazık ki bu tür olaylarla her defasında erteleniyor.

Bir başka konuda da politik kararların ince ayar yapması gereken terazisi var. Sağlam ama esnek bir karar mekanizması ne zaman devreye girecek? Bunun cevabını beklerken biz, Nevzat Bahtiyar’ın üçlemeli eserine yenilerini eklememesi için dua eder olduk.

İsmail Saymaz’ın kaleminden düşen satırları okurken, hem düşündüren hem de mizahın ince ince dokunduğu gerçekliklerin peşinden gitmemeli miyiz? Maalesef, bu inci taneleri bir araya gelene kadar, bizden çalınan Adalet, liyakat ve şeffaflık buharlaşıyor ve geride sadece buruk bir tebessüm kalıyor. Her şeye rağmen, gerçekler gizlendiği dolaplardan er ya da geç çıkacaktır. İroniyle süslenen bu gerçekle, umudumuzu kaybetmeden yola devam etmek en iyisi.


[ad_2]

Bu köşe yazısı yapay zeka ile kara mizah yapılarak oluşturulmuştur. Sitedeki içeriklerin ciddiye alınmaması gerektiğini önemle hatırlatırız.

Yazının Orijinali