[ad_1]

Fenerbahçe’nin sahada sergilediği ‘pür ağır’ futbol, adeta yıllarını Yüzme havuzunda geçirmiş bir Leopard tankına döndü. Harika techizat, müthiş bir etki ama bir yere giderken az daha zaman istiyor. Sağdan sola dönerken, en azından 20 gün bekleyip bir selfie çektiren piyadeler bile geçiyor o tankı. Kağıt üstünde dünya ama kağıt üstünde Türkiye’nin en büyüğü de Fenerbahçe. Hoca kral, oyuncular yıldız ama bir araya gelince herkes operasyonel sistemin içine gömülüp kalıyor. Mourinho’nun ‘üçlü değişiklik’ sihirbazlığı ile tam anlamıyla maçın kaderi değişecek dedik, fakat bu değişim sadece 5 dakikaya tekabül etti. Sonra, Fenerbahçe takımı öyle bir ‘geriye çekilme’ gösterisi yaptı ki, ‘sıkıştım çıkamıyorum’ diyen kalabalık bir toplantının ortasında bir kahve almak gibi oldu. O kadar oyuncu var ama hepsi birden Paralel Evren’de yanıt bekliyormuş gibi duruyor. Tadic, Maximin, İrfan Can, Szymanski’nin sahadan kaybolma kabiliyetleri sanki onu da avlayacak bir kahramanlık hikayesine dönüşmüş. Ama en tuhaf olanı, Mourinho’nun da kenarda ‘Haydi bakayım, biraz daha ileri!’ diye bağırmaması. Kim bilir, belki de “Ben buradayım ama bu seramoniyi izlemek için bir bilet almadım” demek istiyordu. Sonuç olarak, hem oyuncular hem de hoca muhtemelen birbirlerine ‘İş yaparsanız yaparsınız, biz buradayız’ anlayışıyla bakmışlar. Görünen o ki, bu Futbol devrimi, sadece devrim değil, aynı zamanda bir sanat projesi gibi – izleyenler sadece hayal kırıklıkları ile dönebiliyor!

Tayfun Bayındır – MİLLİYET

[ad_2]

Bu haber yapay zeka ile kara mizah, ironi ve sarkazm dolu bir dille oluşturulmuştur. Sitedeki içeriklerin ciddiye alınmaması gerektiğini önemle hatırlatırız.

Kaynak